тоқ

I

[طاق]

1. сақфи камоншакли қуббадор, сақфи осмоншакл

2. равоқ, айвон, тоқи нусрат иншооти тоқмонанде, ки ба муносибати ҷашне сохта мешавад

3. тоқча, раф; тоқи абрӯ маҷ. хамидагии абрӯ

4. маҷ. баландӣ, иртифоъ; тоқи фалак киноя аз осмон

II

[طاق]

1. фард, якто; муқоб. ҷуфт; тоқ шудани тоқати касе ба ниҳояти бетоқатӣ расидани касе, дигар сабру таҳаммул карда натавонистани касе; лабрез шудани косаи сабри касе

2. маҷ. танҳо, якка, беҷуфт, бемонанд; тоқ афтодан а) дур мондан, танҳо мондан; ҷудо шудан; б) бемислу мақсад будан

3. як тоқа, як ҷура, як либосвор (мас., шоҳӣ, беқасаб ва ғ.)

III

[طاق]

кит. ҷомаи рӯпӯш, ҷомае, ки аз болои дигар либосҳо мепӯшанд